zaterdag 30 november 2013

Mannheimerhutte - Totalphutte

19 Juli 2013

Op weg naar de Totalphutte.

 

We worden wakker met het zonnetje (geen gordijnen hehe) 
De lucht is blauw en de sneeuw cq hagelkorrels zien er verlokkend uit!
Er zijn al mensen onderweg. Je kunt nu heel goed zien waar we moeten lopen.
Maar eerst nog even ontbijten.


En dan gaan we.....
Er ligt nog steeds erg veel sneeuw en de hagelkorrels van gisteren maakt het er niet makkelijker op zoals zal blijken later. Het eerste stuk gaat goed. We hebben echt geluk met dit prachtig weer!
Het is volop genieten!!! En soms afzien hahaha.

Dit lijken  echt totaal verschillende platen. Eentje erg oud en de andere kon wel een nieuwe zijn! Toch is het gewoon een en dezelfde. Niet gefotoschopt hoor!








Wegwijzer omgeven door wegaanwijzing stokken. Die zelfde dag wordt nog een route uit gezet.




En dan gaan we omhoog....


We ploeteren, steunen en kreunen!




We kraken aan alle kanten maar het gaat gewoon nog even wat stijler!


Jackie is natuurlijk de winnaar
Hehehehe

Maar niet heus hier loopt echt wel Ruud voorop!
Dat hele kleine stipje bij de stenen.
Dan pas komt Jack, Christien en me!

Van hier uit kun je Zwitzerland zien liggen.
Dit is het plaatsje Chur.





Van hier uit loopt de tocht moeilijker. We hebben eerst geprobeerd de officiele weg te nemen. Maar die loopt zeer steil af en door de hagelkorrel glijden we weg. Alles rolt.  Dus we gaan terug in onze voetsporen. Jack probeert een betere en makkelijker weg te vinden.
Met vallen en opstaan we moeten nog een keer terug als jack doorzak in de sneeuw tot zijn...laten we zeggen boven benen.
Maar we komen er wel!




De Schesaplana is met 2965 meter de hoogste berg van de Rätikon. De berg ligt aan de grens van Oostenrijk met Zwitserland.


In een steen is een forsiel zichtbaar! Prachtig..
De steen was wel wat te groot om mee te nemen hehe. dus dan maar een foto.

Kiek oet Christien daalijk hubste een naate vutje ;)

En alles wat j omhoog gaat moet je ergen ook weer omlaag haha
Dit was een vrij pittig stukje. Normaal ga je onderlangs als de sneeuw weg is.

Dan gaat het weer allemaal wat makkelijker aan deze kant.

Mooi voorbeeld van dat sneeuw en ijs altijd in beweging zijn.

Aan de start van de beklimming van de Schesaplana houden we halt voor de lunch.
We "zitten" op de grens van Oostenrijk en Zwitserland. Hier kun je ook weer verschillende kanten op. Mooi uitzicht vanuit hier. We kunnen de Frassenhutte zien liggen waar we morgen heen gaan.


Even zoomen!!!
Daar zitten we morgen lekker op het terras. 
Stefan we komen eraan!





Say Cheese!




Als we verder gaan besluiten we Schesaplane niet op te gaan.
Er komt donkere bewolking aan en we willen niet weer verrast worden door een hagelbui.
We moeten ook nog om de berg door de sudwandsteig.








En dan krijgen we tegen verkeer hehe. 
Dus maar even wachten op een plek waar dat gaat.

Er ligt veel los gesteente aan deze kant van de berg. 
En natuurlijk hoe kan het ook anders veel  veel sneeuw!





 Hier kun je de Lunersee zien liggen en vlak er boven ogenschijnlijk ligt de hut.
De lunersee is bijna compleet leeg :( :(



 Dit sneeuwveldje zal eeuwig in onze gedachten zijn.
Nog geen paar meter verder gebruikt Christien dit veld als glijbaan!
Jack was er snel bij bij gelukkig. 


Daar is ze dan de Totalphutte. Vanuit de Lunersee een uurtje omhoog. Redelijk pittige klim maar goed te doen om zo een dagje uit te zijn en weer terug.




Ook aan de diertjes hebben ze gedacht!


 De hut ziet er knus uit! Overal leuke dingetjes en datjes.


Maar eerst even rust! 
Na zolang in de sneeuw gelopen te hebben zijn de sokken 
toch wel een beetje nat geworden hihi.
Alle sneeuw is via de boven kant naar binnen gekomen.

Dit water komt van de andere kant van de berg.




De schoentjes hebben rust verdient!



Dan krijgen we bezoek. Nog niet makkelijk om hem op de foto te plakken.

De donkere wolken blijven maar het is nog steeds droog.

De slaapplaatsen zijn prima alleen gelijk naast het toilet hehe.
Dit wordt ook weer een lange nacht.

Toch komt ook het zonnetje weer even terug.
Even genieten!

En niet in slaap vallen!!!


Handig!

Daar komen we vandaan. Er komen nog een paar mensen naar beneden.



Het is een leuke gezellige hut. Gerunt door twee dames, zusters van elkaar.
Alleen de bezorging loopt niet echt op rolletjes. Het persooneel komt uit verschillende landen en ze verstaan elkaar niet en hier door loopt het langs elkaar door. 
De 2 zussen maken dat echter weer goed.
Zo slaap zullen we wel hebben!