18.07.2013
En vandaag is de dag. . .
Er staat een pittig tochtje op de agenda. Een alpine steig naar de Mannheimer-hutte.
Blauw/witte route en dus niet geschikt voor iedereen!
Voor Ruud en Christien een spannende dag. Trouwens voor ons ook.
De dag begint zoals bijna alle dagen, helder blauw en vol op zon.
En we zijn vertrokken.
De hut krijgt bevoorrading via een kabelbaantje.
Dan besluit Jack dat ie het wel heeeeeeeel erg warm heeft!
Zo warm zelfs. . .
Brrrrrrr. . .
Wij dames hebben hier natuurlijk niks van mee gekregen.
Pas achter af hebben ze ons de foto's laten zien.
Je kan ook via de Straussteig naar de hut maar deze werd ons af gereden. Er lag nog veel te veel sneeuw. En de paden zouden op sommige plaatsen slecht zijn.
Nog een zigzag pad naar boven en dan staan we aan het begin van de klim.
Een kleine pauze, heupgordels om just in case en dan off we go!
Jack waakt goed over ons Christientje :-)
Ruud neemt het voortouw maar moet wel in de buurt blijven.
Hij mag van Jack niet verder dan 20 meter voor lopen hihihi of 1 bocht :P
Het loopt hier aardig naar beneden.
En alweer klopt er hier iets niet aan de richting??
Of ligt dat nu echt aan mij?
Ruud was te ver door en heeft het pad gemist.
Zo zie je dat je goed moet blijven opletten en kijken.
We gaan weer verder omhoog.
Ruud en Christien weren zich prima! Toppertjes eerste klasse
Dan is er even pauze. Genieten van een geweldig uitzicht hier boven.
Helemaal achter in het dal ligt Bludenz.
Dan krijgen we een iets makkelijker pad. Loopt ook een heel stuk recht door.
Hallo. . .
In deze grijze massa bevinden zich prachtige bloemen en brengt wat kleur aan de omgeving.
Dan krijgen we weer een klauter stukje.
Maar alles gaat prima.
Van al die klimpartijen krijg je toch wel honger! Vooral als het tegen twaalven gaat.
Lunch time dus!
Het volgende stuk leek op afbeeldingen en foto's erger dan dat het
in werkelijkheid was.
Nog een uur naar de hut volgens het bord dan.
We naderen de eerste sneeuw velden.
Normaal gesproken zou hier dus geen sneeuw liggen in deze tijd van het jaar.
Maar de meeste velden zijn goed uitgegraven en platgelopen dus het is goed te doen.
Allemaal kleine afgebroken leisteen daar bestaat een deel van deze berg uit.
Aangekomen bij een vrij groot sneeuw veld moeten we goed opletten. Hier was om de zoveel tijd "steinslag" . Dit veld moesten we dus zo snel mogelijk over en heel goed luisteren en kijken.
Een voor voor een. De andere letten mee op.
Over en alles goed gegaan !
Langzaam trekt er een wolk over het dal.
Nog niks om zorgen te maken.
De weg is nooit vervelend! Steeds krijg je weer wat anders op je pad.
Jack amuseert zich ondertussen met sneeuw ballen hehehe
Even een zwaartekracht testje
Uitkijken voor gaten
Dit is het laatste sneeuwveld wat we door moeten. Het begint nu kouder te worden en donkerder.
We hoeven niet ver meer.
Hier komt het moeilijkste stuk. Het gaat steil omhoog en los zwart zand/grond.
Als je 3 passen zet zak je er weer 2 omlaag.
Dit is ook de laatste foto die we maken voor we boven zijn.
Wat alles nog 10x moeilijker maakte was een heftige hagelbui!
Met redelijk grote hagel dat alles aan het rollen brengt.
We hadden al onze concentratie nodig hier!
Dan zijn we boven koud, nat en super blij dat we boven zijn.
Inmiddels is de hagel (voor even) gestopt.
En een voor een druppelen we binnen. . .
Deze hebben we wel verdiend!!
Thee met rum mmmmmmm
De hut is leuk ouderwets en knus. De beneden verdieping is nog in
oude staat gelaten. De slaapkamers zijn wel opgeknapt.
We hebben een top kamer met mooi uitzicht naar 2 kanten.
We kijken op de gletscher waar we morgen overheen moeten.
Het blijft helaas mistig
Jack neemt een kijkje in de winterraum.
Ziet er prima uit.
Hier moeten we morgen overheen. Als je heel goed kijkt zie je een pad in de sneeuw lopen.
En dan is het lekker binnen zitten. Buiten is het weer aan het hagelen en dit keer stopt het niet. Daarbij komt nog een flinke onweersbui! Aan de deur gaan kijken maar de inslag was zo dichtbij! Dat ik ook weer zo binnen was! Hahaha.
Vroeger heette de Mannheimerhutte " Strassburger-Hutte" . Deze hand nog in het trappenhuis.
En als afsluiter nog een lekker toetje!
(Goed voor de lijn hehe)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten