13-07-3013
Eindelijk is het dan zover. . . Vacantie yes!
Dit keer gaan Ruud en Christien een weekje mee de bergen in.
Voor ons extra gezellig en voor hun een unieke ervaring rijker hoop ik!
We vertrekken zaterdag nacht.
We proberen onderweg nog wat te slapen maar erg gemakkelijk is het niet.
Misschien kennen jullie het gevoel wel van een stijve nek van het rollen van de kop.
Onderweg nog een stevig kopje koffie en een prachtige zonsopgang. Dat beloofd prachtig weer!
Rond 09:00 komen we aan in
Obersdorf waar we van een lekker broodje genieten.
Vandaar uit rijden we verder naar het plaatsje Baad. Waar 1 auto achter blijft voor de terug weg.
En met de andere gaan we terug naar het dorpje Riezelen.
Dit keer gaan we lekker met de Kanzelwandbahn omhoog.
Het is heerlijk weer, weekend en er wordt boven een mis gehouden. Niet gek dat het super druk is!
We hebben mooi uitzicht al is het wel iet wat heiig.
Ons doel is de Fiderpass-hutte (2067 meter) en vinden al snel onze wegwijzer.
Het is ongeveer 3 uur naar de hut.
Het is ongeveer 3 uur naar de hut.
Als we op pad gaan wordt het snel al iets minder druk. Ruud en Jack pikken al het eerste kruis op het eerste stukje. Wij dames sparen onze energie wetend dat we die nog nodig zullen hebben.
Uhm moeten we hier omhoog. . .?
Kanzelwand 2036 meter.
Kanzelwand 2036 meter.
We lopen tot dat witte stipje achter op die groene rand en dan moeten we weer omhoog. Daar kun je de hut in de verte zien liggen. Het is nog een heel eindje klimmen dan.
De winter heeft lang geduurd en de natuur ligt weken achter. Nu met het goede weer zijn de bergen een bloemen zee. Ook de mooie Enzian staat volop in bloei.
Hier staan er super veel. Maar ook andere bloemen. Net een kleuren pallet.
 | ||
| Bloemenmeisje :) |
Als achterom kijken hebben we al een behoorlijke afstand afgelegd.
Maar we moeten ook nog een stuk. De omgeving en de natuur is hier prachtig.
Dan hebben we zicht op de hut. Let wel sterk ingezoomt haha.
De foto beneden is van dezelfde afstand genomen alleen niet ingezoomt.
Kun je de hut nu ontdekken?
Dan krijgen we een kleine sneeuw obstakel. Er loopt water onder dit
sneeuwvlak door wat het niet erg stabiel maakt. Zo lijkt het redelijk vlak maar schijn bedriegt.
Jack legt voor alle zekerheid een lijntje.
Dan arriveren we moe en kapoetie bij de hut.
De hut heeft een mooie ligging met veel uitzicht. En is vrij groot doch erg gezellig. We liggen op matrassen-lager op zolder. Maar we hebben plaats en de bedjes zijn vrij dik.
Uhg. . . Hoezo moe Ruud?
s' Avonds nog even ontspannen rond de hut en in de hut met een klein biertje?
En een potje kaartje blijft leuk.
Morgen moeten daar door omhoog . . .
Alles onder controlle. . .
Van Ruud en Christien hebben we een goudenplak gekregen als beloning.
Whoohoo! Super lief!
Dan is het tijd voor rust. . . nou ja rust?
Slaap lekker!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten